-
1 ὀσμή
ὀσμή, ἡ (vgl. ὀδμή), Geruch, sowohl Wohlgeruch, als Gestank; ὀσμὴ βροτείων αἱμάτων με προςγελᾷ, Aesch. Eum. 244; κακή, Soph. Phil. 879; ὡς καλὴν ὀσμὴν ἔχει, Eur. Cycl. 153; u. in Prosa, ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί, Thuc. 7, 87; εἰσί τε ὀσμαὶ ξύμπασαι καπνὸς ἢ ὁμίχλη, Plut. Tim. 66 e; χρώμασιν ἢ ὀσμαῖς πεποικιλμένα φάρμακα, Crat. 394 a; Folgde; Plut. non posse 4 sagt τῆς ἡδονῆς ἡ ψυχὴ παραλαβοῦσα τὴν μνήμην ὥςπερ ὀσμήν. – Auch der Geruchssinn, Sp. – Ὀσμή gilt als die eigentlich attische Form für ὀδμή, vgl. Lob. Phryn. 89.
-
2 ὀσμή
A smell, odour, freq. of foul smells,δεινὴ δὲ θεείου γίγνεται ὀδμή Il.14.415
; πικρὸν ἀποπνείουσαι ἁλὸς.. ὀδμήν, of seals, Od.4.406;ὀδμὰ.. κατὰ χῶρον κίδναται Pi.Fr.129.6
;ὀσμὴ βροτείων αἱμάτων A.Eu. 253
; ὀσμὴν ἀπ' αὐτοῦ (sc. τοῦ νεκροῦ).. πεφευγότες S.Ant. 412
; : pl., ;ὀσμαὶ οὐκ ἀνεκτοί Th.7.87
, etc. ; but also of fragrant odours,ὡς καλὴν ὀσμὴν ἔχει E.Cyc. 153
, cf. Ar.Ec. 1124 ;οἴνου ὀ. Alex.222.4
, Philem.98.4 : hence, scent, perfume, X. Hier.1.4, Ach.Tat.2.38 ; on ὀ. as affecting the sense, cf. Arist.Sens. 440b28 sq., de An. 421a7 sq., Thphr.CP6.1.1 sq.II the sense of smell, = ὄσφρησις, Democr.11, Hsch.—The older form ὀδμή (cf. ὄδωδα, ὄζ-ω, od-or) is alone used by Hom., Hdt., and Pi. ; it occurs also in A.Pr. 115 (lyr.), Democr. l. c., and in later Prose, Thphr.CP6.14.1, al., Phylarch.63 J., Diocl.Fr.129, Anon.Lond.34.38, etc. ; but ὀσμή is [dialect] Att. acc. to Phryn.71 ; also [dialect] Ion., Hippon.in PSI9.1089.11.
См. также в других словарях:
οσμή — η (Α ὀσμή και επικ. τ. ὀδμή) το ευχάριστο ή δυσάρεστο αίσθημα τής όσφρησης, ευώδης ή δυσώδης απόπνοια πράγματος, μυρωδιά (α. «πικρὸν ἀποπνείουσα ἁλός... ὀδμήν», Ομ. Οδ. β. «ὡς καλὴν ὀσμὴν ἔχει», Ευρ.) νεοελλ. 1. (βιοχ. χημ.) η ιδιότητα διαφόρων… … Dictionary of Greek